Nanoah Struik (22, die/diens, hen/hun), activist, podcastmaker, schrijver en spreker.
“inmiddels weet ik: penetratie is geen must”
Seks, seksualiteit, gender: allemaal heerlijke onderwerpen om over te praten, maar in mijn jeugd kreeg ik er weinig over mee. Goed, ik wist het een en ander over penis-in-vaginaseks, maar daar had ik niets aan. Ik ben wat dat betreft blij dat ik in het internettijdperk geboren ben: de zoekbalk bood uitkomst bij al mijn vragen.
Ik dacht eerst dat ik pot was. Op mijn zestiende kwam ik tot de conclusie dat het niet mijn seksuele oriëntatie, maar mijn genderidentiteit was waar ik mijn vinger niet op kon leggen. Ik val ook op vrouwen, maar lesbisch ben ik niet. Ik ben non-binair, ik identificeer me niet als vrouw of man. Voor mijn seksleven riep dat ook vragen op. Zoals: zien mijn bedpartners mij wel als non-binair, ook al heb ik een lichaam dat door de maatschappij vaak als vrouwelijk wordt gezien?
Ik ben een heleboel en ik heb een heleboel. Ik ben non-binair, heb geen borsten, geen baarmoeder, wél een vulva en ik heb vaginisme. Dat betekent dat er niets in mijn vulva gaat zonder dat het heel veel pijn doet. Geen vinger, geen wattenstaafje, niets. Lang dacht ik dat er iets mis met me was, dat ik het moest fiksen. In mijn hoofd was een vorm van penetratie bij seks een must. Onzin, weet ik inmiddels. Ik ben er zelfs erg creatief van geworden.
Een tip voor andere queer personen: begin met het ontdekken van je eigen lijf. Zoek uit wat jij prettig vindt en sta open voor verandering. En voer voor de seks een gesprek over consent, ook bij een onenightstand. Grenzen aangeven kan knap lastig zijn als je eenmaal bezig bent. Oefen met nee zeggen, daar wordt seks prettiger, veiliger en leuker van. Voelt dat als een moodkill? Dan lig je waarschijnlijk niet met de juiste persoon in bed.
Wil je meer weten, bekijk dan hier de video van Nanoah.
Tekst en foto's van Winq x Durex